TRAUMA

Met een trauma wordt bedoeld: iedere gebeurtenis of serie gebeurtenissen die destijds te onverwacht, te snel of te groot was om er op dat moment adequaat op te kunnen reageren. Het zenuwstelsel raakt overweldigd.

Trauma verstikt het ontvouwen van ons wezen. Trauma onderdtukt alle pogingen om vooruit te komen in het leven. Trauma laat ons de verbinding met onszelf en met de natuur en de ziel verliezen.

Lichamelijke en psychische symptomen

• Angst, paniek, hartkloppingen, oppervlakkig ademen, overmatige alertheid of prikkelbaarheid, onrust, slapeloosheid, nachtmerries.
• Depressie, uitputting, gevoel van hulpeloosheid of onmacht, krachtverlies in de spieren
• Dissociatie, gevoel dat (een deel van) je lichaam niet van jou is, beperkt spectrum van gevoelens
• Ontkenning: het trauma is niet gebeurd of het is niet belangrijk

Bron: Folder van SomaticExperiencing Nederland 2007

Een van de minst begrepen vormen van trauma is 'trauma door onvervulde basisbehoeften'.

Wanneer natuurlijke basisbehoeften in de kindertijd niet vervuld worden, ervaart het organisme dat instinctief als levensbedreigend en dus overweldigend - de bijhorende 'pijn' wordt verdoofd door het mechanisme van dissociatie.

Het kind gaat dan meer en meer defensief leven in plaats van spontaan en ontdekkend. Het leert allerlei sociale overlevingsstrategieën.

Dat verschijnt ook onder allerlei vormen later in het leven, vooral in relaties...